تکثیر:

برای تکثیر باید برگها را با دمبرگ، از اواسط بهار تا اواسط تابستان جدا کنید و دمبرگ رابا حفظ حدود ۵/۲تا ۳ سانتیمتر از طول آن با یک چاقوی تیز ببرید. سپس برگها را در یک ظرف مسطح حاوی کمپوست بذر و قلمه فرو کنیدو بعد از آن یک آبیاری سبک انجام دهید. پهنک برگ باید با خاک تماس داشته باشد اما به زیر خاک فرو نرود. قلمه ها ی برگی پپرومیا را در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد و در نور مناسب نگاه دارید. برگهای پژمرده و فاسد، باید بلافاصله خارج شوند. ریشه دهی تا دو ماه طول خواهد کشید و گیاه جدید در محل اتصل برگ به دمبرگ به وجود می آید. زمانی که گیاه به اندازه ۳ تا ۵ سانتیمتر رشد کرد آن را بیرون آورده و درگلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید

پپرومیا شامل گیاهان بی شمار کوتاه قد با برگ های ابلق و رنگارنگ است:

1) «پ.آرژیرئیا» یا «ساندرسی» که زادگاهش برزیل است. برگ های سبز پر رنگ آن که انبوه فشرده ای به ارتفاع 25 سانتی متر را تشکیل می دهد دارای نوار های نقره ای رنگی در بین رگبرگ ها است.

2) «پ.  ابتوسیفلیا» یا «مگنولیا ئفلیا» که متعلق به جزایر آنتی در حوالی کوبا بوده و گونه موسوم به «واریگاتا» بیشتر متداول است. این گیاه دارای برگهای گوشتی و حاشیه پهن به رنگ سفید مایل به کرمی است.

3) «پ.کاپراتا» که برزیلی است و از آن واریته های کوتاهی با شاخه های متراکم و برگهای نقش دار به رنگ سبز پر رنگ به دست آمده است. بر فراز برگ های این گیاه مجموعه گل های بیشمار عصا مانند ریزی می روید.

4) «پ.سرپانس» یا «پ.اِسکاندانس» «فلیس واربکاتیس» که دارای برگ های سبز درخشان با حاشیه سفید کرمی و دمبرگی قرمز است.

به غیر از نوع اخیر این گیاهان قامت کوچکی دارد و در گلخانه های گرم و مرطوب پرورش می یابد و می تواند در کلیه فصل ها زینت بخش آپارتمان ها باشد. رطوبت بیش از حد و حرارت بسیار کم موجب ظاهر شدن لکه هایی بر روی برگها شده و بلافاصله آنها را ضایع می کند.

موقع تغییر گلدان آنها فصل بهار و خاک مناسب برای این کار مخلوطی از خاک چوب همراه با مختصری تورب است. تکثیر آنها ساده و از طریق قلمه زدن صورت می گیرد.